Wat zijn de methoden om foutpunten in stroomkabels te vinden?

Tijdens daadwerkelijk onderhoud en inspectie is de grootste angst voor reparatietechnici het tegenkomen van een breuk in een draad of kabel en het niet kunnen vinden van de breuk. Hoewel we vaak kabels vervangen of omleggen bij het repareren van zwakstroomprojecten, bespreken we vandaag technische methoden om kabelbreuken te lokaliseren! Wanneer de interne diëlektricum van een kabel breekt, voorkomt de isolatie eromheen dat de exacte locatie zichtbaar is. Dit geldt voor zowel hoogspannings- als laagspanningskabels. De typische aanpak om de breuk te lokaliseren is om het probleem sectie per sectie op te lossen. Als bijvoorbeeld een kabel breekt, kunt u op drie punten meten: één aan elk uiteinde en het midden. Als de breuk wordt gedetecteerd, meet dan op het middelpunt. Dit helpt het gebied te verkleinen en de breuk snel te lokaliseren.

Dus, wat zijn enkele veelvoorkomende methoden om een breuk in een draad of kabel nauwkeurig te lokaliseren? Hoe lokaliseert u een breuk in een draad of kabel? Hier zijn een paar veelvoorkomende methoden om te helpen:

1. Multimetertest
Sluit eerst het ene uiteinde van de gebroken kabel aan op de stroomvoerende draad en laat het andere uiteinde niet aangesloten. Stel de multimeter in op de AC2V-instelling. Begin bij het stroomaansluituiteinde van de kabel en houd de punt van de zwarte pen vast terwijl u de rode pen langzaam langs de isolatie van de draad beweegt. De spanning die op het display wordt weergegeven, moet rond de 0,445 V liggen. Als de rode pen naar een bepaald punt wordt verplaatst, daalt de spanning die op het display wordt weergegeven plotseling tot een paar tienden van 0,0 V, ongeveer een tiende van de oorspronkelijke spanning. De breuk bevindt zich op ongeveer 15 cm van dit punt (het stroomvoerende draadaansluituiteinde).

2. Inductieve testpenmethode
Een inductieve testpen is een apparaat met een elektronisch scherm dat spanning en continuïteit kan detecteren. Elimineer eerst alle stroombronnen in de kabels rond de gebroken kabel. Sluit vervolgens de gebroken kabel aan op de stroomvoerende draad. Houd de testpen loodrecht op de draad, druk op de knop "Inductieve breukpunt test" en beweeg deze langzaam langs de draad. Wanneer het AC-signaal dat door de testpen wordt gedetecteerd plotseling verdwijnt, wordt bepaald dat de breuk zich op dat punt bevindt, met een maximale fout van 10 cm.

Het is belangrijk op te merken dat de kabels rond de gebroken draad niet van stroom voorzien mogen zijn. Het is belangrijk op te merken dat deze methode geen wondermiddel is. Het is effectiever met kortere kabels, maar minder effectief met langere kabels.

3. Gebruik van een audiodetector
Een audiodetector gebruikt enkelfrequentie- of multifrequentiesignalen om de continuïteit van de lijn te testen en lijnfouten te identificeren. Het kan kabels direct lokaliseren terwijl ze zijn aangesloten op een schakelaar, router of pc-terminal. Het traceren van kabelroutes elimineert de noodzaak om de kabelmantel te pellen, waardoor het eenvoudig en snel is, en het kan ook de locatie van breekpunten bepalen.

4. Kabelfouttester
Dit is een uitgebreid instrument voor het detecteren van kabelfouten. Het kan testen op hoogohmige doorslagen, hoog- en laagohmige aardfouten, kortsluitingen, kabelbreuken en slecht contact. Uitgerust met een akoestische locator kan het de precieze locatie van de fout nauwkeurig bepalen. Het is met name geschikt voor het testen van stroom- en communicatiekabels van verschillende modellen en spanningsniveaus.

5. Testmethode voor gebroken lijn
Sluit het ene uiteinde van de draad met de breuk aan op de zwarte testkabel van een multimeter en het andere op de rode testkabel. Stel de multimeter in op de 200Ω-weerstandsinstelling. Buig de kabel heen en weer op het punt dat het meest waarschijnlijk breekt (zoals een vaak gebogen punt). Als de multimeter intermitterende continuïteit aangeeft, is dit de breuk. Als u nog steeds twijfelt, begin dan de kabel vanaf één uiteinde te buigen totdat u de breuk vindt. Deze methode is geschikt voor kortere kabels.

6. Naaldpunctietest

Deze methode omvat het met tussenpozen inbrengen van een stalen naald in de gebroken kabel. Gebruik een multimeter om de continuïteit tussen de naald en het kabeluiteinde te meten om het breekpunt te bepalen.

Onder normale omstandigheden wordt deze methode niet aanbevolen, omdat deze de isolatie kan beschadigen en later in het kabelgebruik gemakkelijk andere problemen kan veroorzaken, vooral in omgevingen met een hoge luchtvochtigheid. Deze methode gebruikt de continuïteit en de onderbreking van de kabel om het breekpunt te identificeren.

7. Draadtrekkentest

Deze methode is ook een destructieve testmethode en wordt over het algemeen niet in de praktijk gebruikt, maar is hier ook opgenomen. Gebruik een tang om de gebroken draad aan het kabeluiteinde te trekken. Als de breuk zich in de buurt van het uiteinde bevindt, zal de isolatie gemakkelijk breken. Deze methode is geschikt voor kabels met een breuk in de buurt van het uiteinde..