Kortsluiting in pantserlaag

Een fotovoltaïsche centrale in de provincie Shaanxi, die in de zomer op volle toeren had moeten draaien, werd stilgelegd door een storing in een cruciale kabel. Een YJV 3*120-800V gepantserde laagspanningskabel, als de "ader" van de centrale, was 1335 meter lang, diep onder de grond begraven en verbond de fotovoltaïsche panelen met het transformatorstation. Toen er een kortsluiting met lage weerstand optrad in de pantserlaag (isolatieweerstand 0 MΩ, pantserweerstand slechts 3Ω) tussen fase B, stapelden de verliezen in de energieopwekking zich elk uur op, waardoor noodreparaties noodzakelijk werden! Hebben uw kabels ooit een vergelijkbaar "probleem" gehad?

Stap 1: Bepaal het type storing

Met behulp van het 1000V-bereik van de XHMR-5kV isolatieweerstandstester werd de isolatieweerstand van de fasen A, B en C gemeten, evenals alle fase-fase en fase-aarde isolatie. De fasen A en C vertoonden beide een weerstand boven de 1 GΩ, terwijl fase B 0 MΩ vertoonde, met fase-fase isolatie boven de 1 GΩ. Een daaropvolgende multimeter test van de pantserlaag op fase B toonde een weerstand van 3 Ω.

Stap 2: Test kabellengte

Stap 3: Grove detectie van kabelfouten

1. Met behulp van een laagspanningspulstest op fase B van het fotovoltaïsche gebied werd een kortsluitingsgolfvorm verkregen en werd ruwweg vastgesteld dat het foutpunt zich op ongeveer 30 meter afstand van het testuiteinde bevond.

2. Gebruik vervolgens de hoogspanningsdoorslagmethode om de foutafstand in het fotovoltaïsche gebied ruwweg te meten en deze opnieuw te bevestigen.

Stap 4: Precieze positionering

Het kabelpad ter plaatse is duidelijk. Hoofdisolatiefoutlocatie: akoestische methode en akoestisch-magnetische tijd-van-vlucht methode.

1. Gebruik een geïntegreerde XHHV512-12L hoogspanningspulsgenerator om een hoogspanningspuls op de defecte fase toe te passen.

2. Gebruik een 503E locator om de fout binnen het grove meetbereik te lokaliseren, met behulp van de akoestische methode en de akoestisch-magnetische tijd-van-vlucht methode.

3. Uiteindelijk werd het foutpunt op 30 meter afstand van het testuiteinde gevonden.

Samenvatting en delen

1. Voor het lokaliseren van laagspanningskabelfouten mag de pulsspanning niet te hoog zijn in vergelijking met hoogspanning, omdat dit de ontladingsenergie op het foutpunt vermindert, wat resulteert in een zeer stil ontladingsgeluid en het precieze lokaliseren bemoeilijkt. De oplossing is om de capaciteit van de hoogspanningsbron te vergroten, waardoor de ontladingsenergie op het foutpunt toeneemt en het ontladingsgeluid wordt versterkt.

2. Laagspanningsfouten vereisen herhaalde verificatie met behulp van meerdere testmethoden om verkeerde diagnoses als gevolg van pantser-naar-aarde ontlading te voorkomen. Voor de bovengenoemde fouten hebben we de laagspanningspulsmethode, de hoogspanningsdoorslagmethode, de akoestische methode en de akoestisch-magnetische tijd-van-vlucht methode gebruikt.